تشکر

  

هزار بار تو رو شکر میکنم که نیازم رو برطرف کردی. گرچه به جای روی آوردن به تو سمت بنده هات دست دراز کردم.  

میدونم که می‌خواستی خیلی چیزا رو بهم بفهمونی. 

وقتی توی این وبلاگ در مورد نیاز مالیم برای ادای نذرم نوشتم٬ انتظار داشتم که خیلی از کسایی که اینجا میومدن حداقل برام کامنت بذارن. 

اما وقتی صحبت از پول شد٬ حتی نزدیک ترین دوستای وبلاگیم برخوردی بهتر از چیزی که تو پست قبل نوشتم نداشتن. 

تو همه این شرایط سخت فقط تو بودی که ترکم نکردی و کنارم بودی. 

می‌دونستم که قراره یه چیزی رو بهم یادآوری کنی. 

اینکه جز تو نباید به هیچکس و هیچ چیز تکیه کنم. 

 

ممنونم امیدم! 

ممنونم که من رو از خودت ناامید نکردی و با اینکه من دست نیاز سمت کس دیگه‌ای گرفتم٬ تو بازم دستمو گرفتی. 

به خاطر صبوریت ممنون. 

به خاطر بودن همیشگیت کنارم ممنون. 

دوستت دارم آرامش من. 

دوستت دارم معبودم.