بازنوشت

سلام! 

مدتهاست که ننوشتم و مدتهاست که شما دوستای عزیزم حتی یه لحظه فراموشم نکردید و بهم سر زدید و به من لطف داشتید. به شدت درگیر اجرا و بعد هم مهمون بازی و بعد هم انتخاب واحد بودم. اما خوشحالم که می تونم حالا براتون بنویسم. 

قبلش از همه دوستانی که لطف داشتن و برام نوشتن تشکر می کنم به خصوص صدرا و سینای عزیز! هومن٬ مهران٬ ارسلان٬ خواستگاه٬ سارا٬ سه کنج و خیلی از دوستای دیگه! 

اصل نوشت: 

تو این مدتی که ننوشتم٬ یه عالمه اتفاق بین من و اون افتاد. اتفاقای بد و خوب! 

اولش همه چی مرتب بود٬ اما بعد... 

به این نتیجه رسیدم که شیطون همه جا هست! همه جا... هر جایی که فکرشو نمی کنیم و هر جایی که فکرشو می کنیم! 

و اون از همه ی اونجاهایی که فکرشو می کنیم٬ بیشتر بهمون صدمه می زنه! 

خیلی از اوقات فکر می کنیم می تونیم جلوی شیطون وایستیم. احساس قدرت می کنیم. مخصوصاْ اون وقتایی که بیشتر به خدا نزدیک هستیم. فکر می کنیم خدا پشتمونه٬ پس می تونیم هر کاری بکنیم و از پس هر چیزی بر بیایم. میگم هر چیزی٬ چون شیطون هر چیزی هست و در واقع هیچی نیست! 

این احساس قدرت دقیقاْ خود شیطونه! کم کم این قدرت حس غرور بهمون میده یعنی با خودمون میگیم حالا که خدا با ماست٬ پس می تونیم هر کاری بکنیم. حتی می تونیم با شیطون در بیفتیم. 

اما حقیقت چیز دیگه ایه! 

این در واقع خود شیطونه که حتی خودشو در قالب قدرت خدا به ما نشون میده! 

بیشتر اوقات حتی لازم نیست با شیطون در بیفتیم و فقط کافیه از سر راهش بریم کنار تا پرمون بهش گیر نکنه. باور کنین راست میگم! 

کافیه برین کنار و بگین ما جلوی تو هیچی نیستیم! تو برتری! 

اونوقت اونه که غرور برش میداره و کاری بهتون نداره! 

شما هم بی سر و صدا کنار خدا می مونید و با هم زندگی می کنید. 

بذارید فکر کنه که شما تحت سلطه ی اونید اما در واقع هر کاری دوست دارید با خدا می کنید. 

نذارید این غرور شما رو سمت خودش بکشونه. می دونم سخته! اما باور کنید خدا با ماست. کافیه به کسی نگیم... 

تا آپدیت بعدی... 

یا حق